Gördüm dostlar oraları
Hiç mi aklına gelmez insanın özlemeyi buraları
İlk defa gittiğim bir yerden
Düşünmedim dönmeyi
Ne de birilerini özlemeyi..

İlk ziyaret Medine’ye
Gül Muhammed sevgiliye
Gece olmuş fısıldıyor size
Rüzgar ılık ılık akıyor içinize
Kanat olsa uçacak insanlar
Duramıyor kimse yerinde
Aniden bir ses duyuyorsunuz
Bakın.....
.....Yeşil Kubbe.....
Ayakta herkes
Duruyor zaman,duruyor mekan...

Kalpler çarpıyor heyecandan
Gözlerde yaş kalmıyor akmaktan
Göz yaşları hıçkırıklara karışıyor
Yıldızlar şahitlik ediyor size
Çağrıldınız diyor sessizce
Biliyorsunuz çağrılmadan gidilmez....

Unutun bu zamana kadar gördüklerinizi
Unutun duyduklarınızı ve de bildiklerinizi
Unutun bu zamana kadar bütün yaşadıklarınızı
Aldığınız nefes attığınız her adım mana kazanıyor
Vurulmuşken nefsinize dizgin
Göz yaşlarım kurur diye korkmayın
Dillerde dua, eller semada,
Ağlayın ağlayın ağlayın.....

Hazırlayın kendinizi dostlar
Gitmeden gidin, gitmeden görün oraları
Vardığınızda Mescid-i Nebevi’ye
Yüzünüz olsun Peygamberimize selam vermeye..
Ya Muhammed yüzüm yok geldim huzuruna
Tüm dostlarımdan selam getirdim Sana..

Essalâtü vesseleemü aleyke yâ RasülAllah
Essalâtü vesseleemü aleyke yâ HabibAllah
Esselâmu aleyke yâ Ebubekir Sıddık
Esselâmu aleyke yâ Ömer-el Fâruk....

Medine hüsn-i dilara, Medine ensar
Medine hulus-i niyet, Medine vakar
Medine hep Yeşil Kubbe’ye bakar
Çünkü orada bir gül,
Hetemü-l Enbiya yatar....

Her yer otel olmuş belki
Kimin umurunda..
Muhammed bekliyor
Kim kalır otel yığınında
Kelebekler gibi Sevgiliye koşuyorlar
Yeşil halıda iki rekat namaz için
Saatlerce ayakta ağlaşıyorlar.....

Cennet’ül Baki Sevgilinin dostları
Her birinin başında sadece kalmış taşları
Belki garip Cennet’ül Baki
Ama toprak canlı
Elleriyle tutuyor taşları sanki
Taşların arasında hepsi haki......

Ya Habibullah..
Ya Habib-i Hüda..
Ya Habib-i Kibriya..
Şefaatine nail eyle bizleri
Nasıl giderim buradan, bakıyorum hep geri
Allah’ım bu gözlerle gösterdin bizlere
İnşallah gelmeyi de nasip eder sizlere.....
Sadık KARADEMİR