beyaz taçlı yaseminlerin ürkek ruhlarına
yada erik ağaçlarının utanan gülüşlerine
en çokta gülcenin kırılgan olan yapraklarına



ruhumu saran bu içtenliğin buğusu neden ki ?
üç mevsim gibi hem yakıcı hemde ılık hemde
rüyanın kızıllık kenarları gibi nisan yağmurları ıslanıyorum


sevginin üç katlı merhameti ile
bu haz berrak gökyüzünün gülüş alevi
kırık camlı gece kondu da büyüyen


bir gülcenin rüzgar ile dansı gibi
gözlerini kapat lütfen kulağını
hayatın dalgın seslerinden uzaklaştır


bir de öyle bak papatyanın konuşmalarını
hatta vızıldayan yaban arısının ince kanatları
birde uğur böçüğünün renklerindeki o muhteşemliği



ve dağlarda eriyen beyaz kar taneciklerini düşün
suyun yürüdüğü geniş vadilerde usul usul seslenmesi
taşlarının arasında güneşe merhaba diyen gelincikleri



soylu elleri gibi toprağa düşün cemreler
sabahın yalınlığı ile yaşama katılan canlılar
en çokta kuş kanatlarının güzelliği




ve
akşamın
uykusunda kalan









ormanın sesinde
o tatlı uyanışa katılan
zamanın ruhsal berraklığı


ve
son gün
duyguların iyileştiği saflığım...