Yoz Öyküleniş
en büyüğünü yaşıyorum en sefilini anlatışların
utanmazca gel hey söz gel ve kır damarımı bunda mı gönenç bilmem suskunlukta mı bıraksam gitmez kancası kuvvetli gemiler bu bir liman ki bilirler istilaya açıktır iyidir de sahnesi yoz öyküleniş kırgın hastalığı arı ruhun hem nasıl ezilmiş geçilmişlerdendir onlar hem nasıl gülünç ve sefih bundandır ki gelmezler kolayına dokunmaya iyice bezdim en fazla masa tenisi bu ve zerre sevmeyen ben hiçbir oyunu had safha yorgun her duygudan uzak soruyorum ummaktan bıkarak ne zaman susacak şu yoz ve ne zaman susacak |
ilhamınızın dizelerde ki duygulara tekmil durduğu gibi hissedişi..Kutlarım,başarılar dileğiyle.
Esen kalınız.Erdoğan Vural