Ertesi
acıma kıran verdim zor verdim usanmadım
kara sular içirdim ağlatmadım aşıladım yeniyle budadım emrettim bereketini ve aldım yol yol değildi kuzguni bir şakaydı önce ciğerde patlayan bir şakaydı ve yol değildi sarı kara bir havaydı herşey yanık yapraklar karılıyordu tozla boğazım yanıyordu ve su demek yoktu yerçekimsiz bir inançta tek deşip bağrımı bağlılıklarımı aldım elimi yüreğimi kesti de dişim acıma çigan verdim oyunlar ettim kaçamadı sevmek tutkuları her cam küresini parçaladım her sabit pembesini ilk düşmanı oldum baygın içerimin ne ufukları savurdum ne densiz şiirleri ancak olmayana vardım kıyamet ertesinde |