İnsan kendine hamal, yükü ezelden ağır
İster kapa ağzını istersen bağır çağır
Kimi duymazdan gelir kimisi olmuş sağır
Kalp katı, vicdan silik, gözler kapalı hayret
Şu ölümlü dünyada söyle var mı adalet?

Varlık içinde varlık yoklukta yaşam sanat
Gökyüzüne asılmış mutluluk denen kanat
Bilmem neden herkese eşit sunulmaz hayat
Kimi kuru ekmek yer kimi ızgarada et
Şu ölümlü dünyada söyle var mı adalet?

Kapalı tüm kapılar kapı içi dört duvar
Dört duvarın içinde herkesin bir derdi var
Kimsenin yolu düşmez, merhamet sokağı dar
Zulme çanak tutanlar zalime olmuş alet
Şu ölümlü dünyada söyle var mı adalet?

Her hayat gergefinde farklı işlenir nakış
Düşünceler içinden hayli zor olur çıkış
Baharı bekliyorken dört mevsim olunca kış
Ukbaya giden yolda belli değil akıbet
Şu ölümlü dünyada söyle var mı adalet?

Bir parça iyiliğe bin misli bedel biçer
Menfaati uğruna mazlumu ezip geçer
Kul hakkını yiyenler büyük veballe göçer!
Ah alıp bedelini öderler elbet sabret
Şu ölümlü dünyada söyle var mı adalet?
12 Ocak 2020
Rasim YILMAZ