hayatın en içinden...

süzülür gözlerinden çaresizlik
damla
damla
sızar tuzu
iki tutamlık aşa

morartılmış yanaklar
kabak gibi tezgahta

gömülür boş masaya
altın rengi bukleler
dalga
dalga
yumulur mini minnacık elleri
yosun yeşili bakışlarına
küçücük kız çocuğu
ağlarsa...

kısılır kahverengi gözleri
toplar yağmuru zayıf parmaklarıyla
acıyı çiğner dişleri
kara kuru
erkek çocuğu
söverse...

yarısını yumruklayan korku
tüyleri diken diken gece
koşar adım ürperti
dış kapı mandalı
eşikte hazır kusur

gün aşırı
tecavüze uğrayan nikahlı
sıkar kaçan uykunun hıncını
bırakır diş izi çarşafa

bitince içindeki küflenmiş öfkesi
dönüp sırtını horlar insan kılıklı cani
boğar odayı pis kokulu nefesi

geceyi döven iç ses
kaçar pür telaş aydınlıktan
püsküllü bahaneler

çekince

ürken
ürkek
rüzgarın kollarında nazende kadın

doğrular hep günah
doğacak sabahına
...eğer isterse(k)!





Sude Nur Haylazca