😊bir kediyi severken ruhun onunla konuşur titrer elin onun akımı seni düzeltir birde bir çiçeğin güneşi özlemesi gibi önce yaprakları kımıldar sonra gülüşlerini görürsün yada bir çocuğun ilk konuşması hece gibi birden yürekten yada yağmurun topraklarla seslenmesi kokusunda yürümek gibi gökyüzünden süzülen bir kuşun ilk rüzgara değmesi gibi yada kırmızı bir tırtılın kozasında ilk ışığa bakması denizin balıklarla sohbeti gözlerinde başka bir renkle ormanın sabah buğusunda güneşin ilk ışıklarıyla dönmesi ağaçların nefesleri duyur iken canlıların irkilmesi nehirlerin kayalara sürtünüp altlarında alabalıkların gezinmesi ve insanların durgunluklarında kendini dinlemesi gibi yaşamak |
Hassasım bu konuda, korkarım kalp kırmaya
Duygusalımdır, ağır konuşamam...
Çünkü yakışmaz bana – ne kadar çok kızsam da,
Sarılırım, okşarım, öperim seni
Pisi, pisim... Şiir kokulu kediciğim
Hayat biraz da bunda!
Tebrikler... hayata hayat katan şiiriniz için