SOY AĞACI
Sanma sakın!
’’Dikili ağacın yok’’ diye Sevdanla Sadakatinle Asaletinle Sana benzeyen, Sana yakışan Beşinci mevsimim diyebileceğin ’’Bir ağacın var’’ senin. Yaşlanan gövedesinde bizler Koruyan gölgesinde çocuklar, Koklanan çiçeklerinde torunlar... Bu benim ağacım dediğin, Dikip suladığın Başlayıp bitiremediğin. Ve bizler sensiz, Sahipsiz - susuz Yarım, Gurbete salınmış Her bir yaprağı un-ufak rüzgarın kollarında, Dalları sel sularında Ama gövdesi toprak kokan Ve de sen buram buram... Ve bizler ki yokluğunda Yürekte yara Gözlerde yaş Kulesi devrik Tarihi silik Mevsimi sarı Güneşi batık... Ama senin ’’Bir ağacın var’’ ’’Soy’’ ve de soylu Kokusu serin Toprağı aziz. Kök kök ebediyet Yaprak yaprak rahmet Ağaç ağaç nur Ve orman orman Cennet sana... Rukiye Çelik 22.11.2007 14:48:00 |