GÖZLERİMDEKİ GÖLLER
Hasretin bağrına devrildi esrik cümlelerim
Kan revan içinde şiirlerim Çalındı çürüyen gecelerde biriktirdiğim anılarım Kırılan gökyüzü saklanıyor itibarının arkasında hicaben Dizlerimde uyuttuğum kaç hüzün sancısıydı yüreğimin Hayatın bana verdiği yarım kalmış tebessümler yargılanıyor Sinem’le karılan hayat değirmeninde Bendeki yağmurları ha saldı ha salacak gözlerim Ya hasadı olmamış duygularımın kaçıncı firar edişiydi içimden Nereye konacağını bilmeyen bir kuş gibiyim Kaç cemre düştü koynuma adını bilemediğim Tarifi olmayan acılar sızdırıyor yüreğime Depremlere tabii us’um bilmem kaç nokta şiddetinde Düşecek kanayan dudaklarımdan o son sus ku Biliyorum birleşecek gözlerimde biriken göller ve çatlayacak bentler Yağmur olup tufan olacağım belkide HÜLYA ÇELİK |