Ben
"Taşı toprağı altındır!" denen
Kostantinopolis(*),
Saudi’ye "İç Güveyi" giden
Arap-ola-polis,
karnı kanal ile deşilen
Katar-ola-polis,
rant uğruna biten
Beter-ola-polis,
zayıflığınıza yenik düşen
Yeter-ola-polis
İstanbul’um ben!

Kaza aça
bağrıma kanal yaptılar,
parça parça
kıyı topraklarımı kapattılar,
kapa kaça
Katar’a, Saud-i Arap’a sattılar,
yaka paça
hisselerimi satışa çıkarttılar,
kaça saça
Dünya Borsaları’nda borçlandırdılar beni,
koyarak kefil
aldılar kredi,
yaptılar köle-sefil!

Ödenemeyince ipotek,
sattılar borç senetlerimi öbek öbek,
tefecilere,
sele sepet
yeniden borçlandırdılar beni geleceğime.

"Geleceğiz!" dediler,
geldiler.
"Alacağız!" diye ant içtiler,
aldılar beni;
Kurandaki
Kutsal Sure’nin eseri,
Fatih Sultan Mehmet’in emaneti
güzel İstanbul’u geri!

(*) "Polis" kelimesi yunanca "Şehir" anlamına gelir.