gülüşleri olmadı şarkıların
Hiç unutmadı kapımdaki günüm
Açıldı çıplak özgürlüğü ölümün Artık anlamsızdı hekimlerin reçeteleri Biliyorum sevişmek zor iştir ayrılıkla Yetim bırakır sabah çaylarını Hiçbir şey yokken tanrı vardı Birde açlığı yetim emekçilerin Kırmızı tuğlalı bir apartmanda Aykırı kavgaları olurdu korkunun Benim gecelerim sensizdi bilirsin Üşürdü avuçlarım kadınlığında Neydin kimin nesiydin anlat bana. Ben özledim yitenlerimi biliyorum Bilmek çok tehlikeli bir durum Kasırgaları yıkar umutlarını çerçivelerin Ölümüm çabuk olacak biliyorum Belki hüzünlenecek birkaç gün bizimkiler Unutulanların öncüsü olacağım Gerçekçil bir yorgunluk omuzlarımda yük Hiç rüyaları tanımadı hiç gülüşleri olmadı şarkıların. |