Utanıyorum Aynı Gözlerle AğlamayaYine bugün canımdan bir can eksilmiş Öyleyse, neyin hesabı olacak ki içimde İki göz iki çeşme, ha bir eksik, ha fazla Alın terim, gözyaşı süzülür canımdan. Aslında düşlediğim göz yaşı böyle, değil ki, Ne yağmur damlasına, tam benzesin Ne de, topraktan sızan, bir sızıntı olsun Boşaldığında, nehirler taşırsın yüreğimden. Sana ağladığımı, gözlerim farketmesin Kirpiklerim belki de, gölge eder gizlice Utanıyorum hep, aynı gözlerle ağlayıp İçli içli hesapsız, göz yaşı dökmeye. Gün batımını hesaba çekip çekip gelen Şu eşkıya duruşlu gündüzlerin derdini Yüreği yanık, parça bir bedene sorma Sorma ki, bir gün acım, acına dönmesin. Çözemediğim sensizliği, yıllara yayıyorum Şiirimde acı damlamış, mısralar görürsen Buruşturup bir kenara, atasın gelmesin Hatırım olsun diye, ayırma başucundan. Çevirirsin bir gün, fincanı-kahve falına Koca salkım söğüt gölgesi düşer aklına Dalar, ağlarsın belki, o yarım sevmelerine Gölgesi kifayetsiz dir, salkım söğüdün. |