Yalanım Varsa
şu yalan dünyada,
çocukluktan kalan hayellerimdi. beni, hayata bağlayan iki kaş, iki göz aralığı kadar yakınıma süzülürdü, göz yaşlarım. Saat, gece yarısını çoktan geçiyordu. gecesi güzel, bu hoyrat istanbul mu, teselli edecekti beni.. Kendimi illegal bir sürünün haylaz aslanı sanmıştım ne adam gibi sevmeyi tadabildim ne de diz çöküp, bir sultana, yarım demet gül sunabildim. Dağıldım hep,sevda çöllerinde leyla dedim mecnun oldum can tükettim, Ömürümü,kurda kuşa yem ettim. yalanım varsa, iki gözüm aksın avuçlarıma.. |