İnsanlığa örnek olduk, her zeminde her asırda
Fikirlerin en güzelin, ördük yine öreceğiz.
Hür doğduk biz hür yaşadık, bâtıla geçit vermedik
Fikre vurulan zinciri, kırdık yine kıracağız.

Öyle büyük büyüksün ki, tarihlere sığmaz şânın
Ya şehitsin ya da gâzi, yerde kalmaz senin kanın
Öksüz, yetim, kimsesizin; gariplerin, gurabanın
Mazlumların yarasını, sardık yine saracağız.

Başında yazmalı nine, elinde bastonlu dede
Bir oldu birlikte oldu, gak koş, dadaş, efe, ede…
Mâzimize dön de bir bak, her savaşta, her cephede
Zâlimlerin defterini, dürdük yine düreceğiz.

Kırmalısın en sonunda, Hilâl’inle onun Haç’ım
Ehli küfür hep bir olmuş, hâlâ tereddüdün niçin?
Bayrak için/ezan için; Allah için/vatan için
Hak yoluna nice şehit, verdik yine vereceğiz.

Hesabını biz sorarız, olsanız siz tâ Merih’te
En sonunda buluşuruz, ya Lozan’da, ya Zürih’te
Koca dünya buna şâhit, her zeminde her târihte
Ehli küfrün her çeşidin, yerdik yine yereceğiz.

İyilerin çoğu azdır, kötülerin azı çoktur
Boş sözlere inanmayız, hepimizin karnı toktur
Elest vakti Kâlû belâ, bizde sözden cayma yoktur
Verdiğimiz o sözlerde, durduk yine duracağız.

Onca emek, onca gayret; birlikte girmesin yele
Kara’m bir bir gerçekleri, durmadan sen getir dile
Bunda hiçbir şüphem yoktur, Rabbimizin izni ile
En sonunda biz murada, erdik yine ereceğiz… (İnşâ’Allah)

23/11/’19
Hanifi KARA