toprak duyuyor bulut duyuyor ,yaprak savruluyor rüzgarın kollarından ben devrik bir gül ağacına tutunuyorum kalbim sızlıyor tuzu zehir yalnızlıklar ikram ediyor gözlerim
içi izlerini derin yaralardan almış bir fotoğraf gölgesi bile değilim
özlemin geri dönüşü yok olsa hep kavuşmak olurdu ölüm sarmalıyor ölüm ki bir vedaya muhtaç bırakıp gelmiş...
almış götürmüş söke söke kalbimin içinden ,tırnak diplerimden beni
ben sendim dudaklarım sen gibi öper ,ellerim sen gibi severdi ..belki de ...
en güzel küfürlerin lehçesinden susardın
yoksulca ekmeğimiz kokardı ağzımız bir sana bir sana zeytin tanelerini sayardık kaçkın kahkahalarda ikimizce ,şarkılardan meyhanemiz vardı içinde en sarhoşu biz...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Zeytin şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Zeytin şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Acı, çaresizlik vurmuş diline.
Çok saygımla.