Çökünce matemin o acı demi,
Acımadan vurur tam can evinden,
Kalkınca limandan sessiz bir gemi
Yarıldı gök kubbem figân derinden.

Ne diye geliyor bu insan seli?
Kör kuyulardayım oldum bir deli,
Gelmiş kapımıza ayrılık yeli,
Yarıldı gök kubbem figân derinden.

Niye tutmaz annem bu narin elin?
Söylemez mi oldu o tatlı dilin?
Giydirmişler seni olmuşsun gelin,
Yarıldı gök kubbem figân derinden.

Yanıyorum dostlar dumanım tütmez,
Melek yüzlü annem yüzüme gülmez,
Yalvarmam nafile geriye gelmez,
Yarıldı gök kubbem figân derinden.

Mırıldandı diller bak için için,
Dualar yükseldi hep senin için,
Hangi evlat yanmaz anası için,
Yarıldı gök kubbem figân derinden.

Babam bekler seni git güle güle,
Öptüm ellerinden sen öyle söyle,
Yetimdim öksüzüm ben artık böyle,
Yarıldı gök kubbem figân derinden.

Dolaşsam dünyayı hep diyar diyar,
Bulunmuyor işte anne gibi yâr,
Cihan neye yarar olsam şehriyâr
Yarıldı gök kubbem figân derinden.

Kibarlık soydan mı ah! Kibar annem?
Sen de çekip gittin boş kaldı hanem,
Alev alev yandı kavruldu sinem,
Yarıldı gök kubbem figân derinden.

İmanın şartından ahrete iman,
Söz dinlemez içim yanıyor aman,
Neyleyim alimler beni kınaman,
Yarıldı gök kubbem figân derinden.


Çaylak
Umut Dünyası Karalama Şiir Defteri
Ankara - Kasım 2019