Düşünürken seni bir gece karanlığında
Cebimde umutlarımla
Bir deniz semasında buluyorum kendimi
Cümlelerim yankılanıyor dalgalanan suda
Hasretini bir sigara ateşiyle durdurmaya çalışıyorum
Fakat nafile
Adını haykırıyorum karanlık denize
Lakin rüzgar adını çalıp kayboluyor zifiri gecede
Bu gece denizin de neşesi yok balıklarında
Oralarında mı tadı yok bensiz
Buraların tadı olmadığı gibi sensiz
Özledim seni
Suya vuran ışıkların kırılmasında

Ne yana baksam gözlerin
Soruyor özlemedin mi beni hala diye
Zifiri karanlıkların uykuya daldığı zamanlarda
Müebbet hapislerde yüreğim yokluğunda
Yanan bir közüm alevler arasında
Yüreğim bedenimden ayrı yalnızlıklarda
Avuçlarımda birikinti
Gözyaşlarımdan arda kalan aşk taneleri
Zaman hedefsiz bir kurşun
Vurup öldürüyor zavallı kalbimi
Her buram buram aşk kokusunda seni
İçime çekip çekip kaybetmekten yoruldum
Özlüyorum seni
Suya vuran ışıkların kırılmasında

Yalnızlığıma ağlayan bir sessizlik
Uykuyu bilmeyen gözlerim yollarda
Zifiri karanlıkların ayazında bir gece
Buruk ışık yansımaları suda
Ölüm bile daha iyidir sensizlikten
Boynu bükük kalbi kırık sevdam
Bir deniz semasıyla düşüyor hüzünlerime
Yüreğimde haykırışlar yalvarışlar
Yetmez mi döktüğüm gözyaşları bu aşkın bedeline
Gece sabah deniz ve ben
Aynı yerde seni beklemekteyim
Ne kadar da özlemişim seni
Suya vuran ışıkların kırılmasında...