GÖNÜL IŞILTISI
Gecede giydirilen günaha hükümsüz
Zamanın kırıldığı noktada duygularım Sevgiden yoksun aşktan mahkum Herşeyden uzak gönül yalnızlığım Akma dur sakın Zamansız gözyaşlarım Kan kırmızı gözlerim Gecemin yalnızlığına çaresiz düşerken Soğuğun bedenine yapışırcasına canım Sevdalardan uzak kuytularda yalnızlığım Geceden karanlık Sevda sözcüklerini bilmeyen Suskun dudaklarım Acaba ben miyim Sevginin su birikintisinden avuçlayıp Yüzüme gönlüme çarpmayan Yoksa sevgi mi Ben ne kadar arasamda O hep karanlıklar ardına saklanan Şimdi yalnızlık elimi kolumu bağlıyorken Hiç beklenmedik bir yerden Nerde bir gönül ışıltısı vursa yüzüme Koşar sarılırım belki aşk, sevgi budur diye... |