Bu şiirin başlangıç tarihi 18 temmuz 2017 idi fakat tamamlama kısmı oldukça zor oldu benim için.
Şiir yazamamak çok kötü bir his..Sanki önceden olan bir yeteneğinin bir anda elinden kaybolması gibi.. Son dönemlerde ne yazık ki bu durumdayım.. Yaklaşık 2 yıl sonra bu hece şiirini bitirebildim.. Aslında bir dörtlük eksik kaldı ama artık bu haliyle paylaşmak istedim..
Ve 2016 dan sonraki ilk hece paylaşımım olmuş olacak.

Uzun zaman oldu bak sevda nedir unuttum
Çekildim bir köşeye sersefil yaşıyorum
Dağlanmış bu yüreği hayalinle avuttum
Bıraktığın yangının közünü taşıyorum

Elimdeki son resmin bensiz solmasın diye
Cüzdanımda taşıdım dostlar bilmesin diye
Düştüğüm bu hallere kimse gülmesin diye
Sirkteki palyoçonun yüzünü taşıyorum

Gün gelir bir vedaya koca mazi sığarmış
Güneş doğudan batar batıdan da doğarmış
Zavallı anam beni bu dert için doğurmuş
Yıllardır silinmeyen izini taşıyorum

Küstüysem kaderime küstüysem insanlara
Sebep sen değil misin açıldıysa hep ara
Kapanmıyor sevdiğim kanattığın bu yara
Aldığım her nefeste sızını taşıyorum

Yazdığım şiirleri bir bir yakmakta varmış
Gözlerine uzaktan dalıp bakmakta varmış
Sükutun karşımdaki yıkılmaz bir duvarmış
Bir elvedaya sığan hüzünü taşıyorum

Bu zamansız gidişin bıraktı beni şaşkın
Eden bulur nasılsa olmasın sakın kuşkun
Sonsuza dek sürecek bitmez dediğin aşkın
Tükettin fazlasını azını taşıyorum

Emre YILDIZ 2017-2019