Dünyevi yakandan tuta Yaradan“Tellisaz” haddince ‘Dertli’dir her dem Nef’i ise dilin gayyaya derler Dünyadan muradın özsöze madem “Köroğlu” ne derse “eşkıya” derler Ozanlar da korkar şairler de hem Sinek filden ne götürür ey adem “Bilseydi Havvayı boşardı Adem” El oğlu ölürken vakfiye derler Şahı daheylemek haddimize mi Sultan sala verir sanki bize mi Dembedem ikisin sani müze mi Bilemem tarihçün azaye derler Fukaranın yüzü secdede yeğdir Zenginin her fikri kümese beğdir Ulül emrin mührü aşıka ağdır Aşıklar her taca takunya derler Her Yunus’a Molla Kasım yaratan Gelegör günahı şeytan aratan Dünyevi yakandan tuta Yaradan Haney kıyametin buraya derler Gayya:Cehennem Kuyusu Daheylemek:Karışmak, eleştirmek Vakfiye:Vakıflarla ilgili, vakıf işleri Dembedem:Vakit vakit, bazen. Nef’i: 17 yy Türk şairi, kasideleri ve hicivleriyle ünlüdür. Köroğlu: Halk ozanı, kahramanı. Dertli: Halk ozanı. Tellisaz: Dert’linin bir hicvinin ana öğesi.. (Telli sazdır bunun adı Şeytan bunun neresinde.) |
saygılarımla