SEN MUTLUMUSUN
Kendime sorup duruyorum
Herkes uyku içindeyken Karanlığa kitlenen bakışlarımı anlamıyorum Belki susmalardayım Yüreğime tüm insanları almışım Herkesi sığdırmışım içime Bir sen sığmıyorsun Bir seni sığdıramıyorum kalbime Senin uzaklığın gece kadar Bana öyle yabancısın ki Seni senden istemeye korkuyorum. Uzun şiirler döktüm yüreğimden Bu gözlerim ellerim şahit. Tükenmez denip de Tükenen kalemlerim şahit Umutlarım şahit Neye kızıyorum biliyor musun? Sana seslenişlerimi Düşüncelerimi yazıya dökemeyişime Diğer yarım rüzgar olmuş Savuruyor beni dör bir yana Hayalini okşarken Kulağın çın çın çınlamakta Bittim ufuktaki hayalinle Nerde olduğumu kavrayamıyorum Nasıl bir hastalıktır Sardı tüm bedenimi Aldırmadan insanlara Kendi içimde büyüttüğüm yalnızlığı Mantığımda çözmeye çalışıyorum Bu şehirde mutlu değildim Sen mutlu musun? |
Sardı tüm bedenimi
Aldırmadan insanlara
Kendi içimde büyüttüğüm yalnızlığı
Mantığımda çözmeye çalışıyorum
Bu şehirde mutlu değildim
Sen mutlu musun?
Güzel bir şiir okudum. Şairimi KUTLUYORUM...