Hüzünlü Kalp
Kalbim..
Ah benim güzel kalbim. Ah benim yarası derin kalbim. Bunca yükü nasıl taşıyorsun. Nasıl da bıkmışsın seni üzenlerden. Nasıl da solmuşsun gün geçtikçe. Ne zamandan beri böylesin. Nasıl da yaşıyorsun hâlâ, iki büklüm. Nasıl oldu da bu kadar muzdarip oldun. Hangi mevsimde üşürsün diye sormuyorum. Biliyorum ki sen, yalnızca Eylül’e aitsin. Sen yalnız Eylül’de üşürsün. Seni hazirandan alıp, eylüle koydular. Sen hep eylülde kalacaksın. Kimsesizsin. Çocuksun hâlâ, Masumsun da fazlasıyla. Bilâkis ben sana çok iyi bakıyorum. Sen hep iyi ol diye. Yakışmaz sana mutluluk, hüzündür senin adın. İkimiz içinde aynı bir iklim bu. Hüzün, bizim için bir tevafukmuş meğer. Sen nasılsan, ben öyleyim işte. Sorma dahasını.. |
Şiirin güzelliğini ve haz veren tadını sevdim…
Çok beğendim…
...................................................Saygı ve selamlar..