Meydandaki Yalnız
Çek kurtar beni
Kendi mahrumiyetinden Kendine çek de Gözyaşım yerine aksın Göz dönüp bakmasın Bakıp şaşmasın Çek kurtar beni Kendi hasretinden Çek de suya karışsın zulüm Suyla yontulsun zulmün dağı Çek ki zulüm denmesinden utansın zulüm Çek yoksa sular çekilir Sonra da ardımızdan ağlamaz gökyüzü Yasımız tutulmaz kıyamet yerinde Çek çıkar bizi bu hayattan Bize bizden değil senden anlat Biz bizeyken kan gölü meydan Bana benden değil senden anlat Biz iteriz hep Kendimizden Tahammülün yerini cinnet Sabrın yerini hırs alır Sonra çekeriz fişini inancın Yerine kendimizi iteriz Kendi bildiklerimizi Muhtaçlık üstüne coşkulu halde yürürüz Yürüdükçe yeni ihtiyaçlar ediniriz Kendimizi koşarken bulur ve yarıştırırız coşkuları Son düzlük görüldüğünde artık bellidir her şey Ve yalnız kalır coşkular Bu yalnızlığın yerine yeni bir umut ararız Fişi çekilen inancın kapısına varmaya yüz bulabilir miyiz Bilmem Çek kurtar beni benden Hatta özgürlükten Yalanın dürüstlüğünden Çek kurtar beni senden Senin mahrumiyetinden Hasretinden... |