Yangında Avcılık
Sesim duyulmasa
Bakışım karşılık bulmasa Tanımak çabası olmasa O olsa bile Yargılamak ya da yeniden bir kalıp oluşturmak Yeniden isimlendirme ihtiyacı doğmasa içimize Bilen susarken bilmeyenin konuşturulmasına göz yumulmasa Elimizdeki ok ziyan olmasın diye yeni hedefler aranmasa Hepsi bir yana da Yalnızlığını doldurma uğruna kimliğini kaybetmese insan Bilse ki kimliğinden taviz verebilmek aşık işidir Aşığa kimlik gerekmez sadece Oysa herkes talip görünür aşka ve aşık olmaya Bilinmez ki aşık dünyayı yakmaz kahraman edasıyla Yakıp kaçmanın neresi aşk Aşık zaten yanmakta olanın içine atlar Ne kendisini umursar ne yangını Aşk bir derbeder hali de değildir Kimliksizliğe razıdır aşık O yüzden bizim aşkla çok alakamız olamaz Çünkü bizim dünyamızda kusurlar düzeltilmelidir hep Tahammül sefil görünür şuurumuzda Cesaret reklam olur ve güç arzulanır Acziyetini göstermemek hayatta kalma parolamızdır Kabullenmemek ve örtmek zaaflarımızı güvenliğimiz içindir Çünkü hiç göz açtırılmaz kusura Hemen üstüne gidilir ve gafil avlanır insan Sonra zamanla bu yaygınlaşır Ve herkes pusuya yatmış gözler birbirini Ve tabi avcının içine şüphe girer Ya beni de avlarlarsa diye Yani Av ölmediğinde Ya avcı olur Ya aşık |
Gönülden gelen inci gibi dizilmiş dizeler…
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.