4
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
1296
Okunma
hep aynı yerdeyim.
bir taşla
sapanı arasındaki
o garip boşlukda
o gergin sabırda...
düştüm/düş’tün
gölgeme sığmazken
kanamalarım.
kullanılmamış zamanlarda
sana uyanıyorum/terli
ve alınganım.
serserimsin benim/zorbam
salaş düzenim.
bu yüzden gözlerim
göğe çevrili,
ayaklarım suda
kalakalarak sende
yaşıyorum..
sende taşıyorum ki
bentlerime dar geliyor
ırmaklarım..
canımın içinin/içinin içi.
ruhumsun benim
doğarken icime üflenen
sahipliğin birleştiriyor
avuç ici çizgilerimizi
geceyi sonra gündüzü ki
Aralık paylarına titremeler
birakıyorum..
ten yangını, ateşim kor
bedenimin soğukluğu
hep bir kalabalıkta
varlığının gizemini
iki dudak
mesafemde tuttuğum..
aşkını ver bana
üşümeyeyim...
m.b.
Cevap Yaz