Valentina 7
Bir şiirin kapısından daha kovulduk bak
Üç maymunu oynadı hep zaman Son gülde ağlayacak Anla artık Valentina! Her zaman yetimdi aşk Sen olamazsın kristal vadilerin kontesi Kurudu mu yoksa içindeki kan pınarları? Özgürlüğün meyvesi dar ağacı Gül pörsür, bülbül ölür de Dinmez bu sancı Yolsalar da umudumuzu tutam tutam Yaşamalıyız Valentina! Zehir biriktirse de ruhumuzun sarnıcı Sular hileli, aynalar sırlı Işığa aldandı yürekler Ensemizde kül bahçeleri Yüzümüzde gülücükler Beklediğimiz bahar bu değildi Valentina Yaşamayı feda ettiğimiz uğruna Bir şiirin kapısından daha kovulduk bak Üç maymunu oynadı hep zaman Son gülde ağlayacak Anla artık Valentina! Her zaman yetimdi aşk |