Hayat
Gözbebeklerimi kül ediyorsun hayat
Ben güllerime sarıldıkça kan revan Dualarımı uçurdukça kelebekler gibi Ruhumda bir yangın daha çıkarıyorsun Beni olmadık yerlerde biriktirip Bir cinneti daha çıkarıyorsun sandukandan Ben güllerime sarıldıkça kan revan Sanki beni içiyorsun Tüm çoraklığınla susamışlığınla acımasızlığınla Silip silip parçalarımı Bir tortuya beni çiziyorsun Hiç sormadan bana Durmadan Unutma birbirimizi anlayamadık Vedamız olmayacak bu yüzden Sen bana bulaştın ben seni seyrettim biraz Taşlaştırdı beni Medusa bakışların İkimiz de yolcuyuz sen herşeyin kundakçısı Serap dolu bir çölsün efsunlu bir fısıltı Her yolcunun ayağında bir pranga Kırbaç ruhunda bir yangın Ölümden daha acımasızsın Kaşıkla verip kepçeyle alan Ben güllerime sarıldıkça kan revan Dualarımı uçurdukça kelebekler gibi |