YankıBulaşmayacaktık bu loşluğa Boğulmuş bir ürperti kadehimizde Dizelerimizde kirli parmak izleri Gökyüzü alabora Kendimize rötar Bir gerçeklik canımız var Bu çölde bu kadar serap yetmez El sıkışmalıyız matemimizle Vedayı öğrenemedik daha Bu kadar serap biz etmez Bir rulete kalmış kalanımızı kazanmak Hadi bu loşluğa bir sen çiz Gizlen kendinden Köklerine baharı anlat Zamanı sonra koyvermiş dümeni Bakışlarım sendeliyor kokunla Hayattan yankım bir fısıltıdan ibaret Beni ihbar eden |