Mimsaha
Sehbasında can çekişen adam,
tuz basanı ile, ’aşk’ çekişiyor.. seyre çık. sayende ateş ile su barıştı. ziyan ile zarar, zincirleri kırdı. hicran acısını, sığındığı akşamlara teslim etti. .. ... artık yağmur yağmalı fesat sözcüklere, kırılmalı miğferi kederin. ağzında ki kesik tadı emanet etmeli bedeni geceden de kara fâcir’e. .. çekilin. ceddi-fizan da bayram var, halayıklar azad’a amade.. şimdi yönlerinden indirsin bayrağını kerbela!. aynalar zalimin keşfine, şahitlik etmesin.. .. sehbasında can çekişen adam boynuna konan urgan ile ’nakş’ ediyor... bakmayın. süsletin avluları, illiyyun sandıkları afakı tutsun. züleyha bir kez daha, şem’u pervâne olsun. kesilsin gayrı kalbi eza olanın parmaklarıda ’yusuf’ yâd olsun. seslen küçük Mahzure durma! mimsaha’yı çek hannaneye, yeniden yine ahenkli oku!.. |
GÜNÜN ŞİİRİNİ VE YAZAN GÖNÜL DOSTUNU KUTLARIM...
.................................. Saygı ve Selamlar..