Karanlığın Dem-i
Birazdan gözlerimiz kapanacak
biliyorum.. içindeki alfabesini kendinde boğa boğa.. öylece sıkışacak tavan araları. üstüne yalpalayan serin gecenin neminde, bak yine, zifir gözlerime nişan aldı. biri alnımın tam orta yerine! biri avuçlarımın merkezi ekberine. yürü dedi alev yeri. şimdi.. nefeslerimi seke seke emanet ediyorum hakkımı yiyenle bakıyorum sürüklediğin geceye. ne sahibim, ne sahibiyim bu yorganın. ah.. leylim gecelerde katran ışık dudaklarımın kenarında gezen gölgeye inat direniyorum. vakti geldi.. heryerden duyulsun ’insanlık öldü’!... öldürdüler bedelini ödediğim adam’ın günahını o sessizliğe saklandı.. ben anadan doğma (kaldım) .. .. 26:08:2019| İki tende / neydi kemiren.. 22:48. |
Yeter ki sevmeye gör, İnsanın dengesi bozulur, Mecnun'a döner…
Şiir yaz, şairi sev…
.................................................... Saygı ve selamlar..