YANGINLARA UĞRADIMİstanbul/1976 Kucak/kucak, denk/denk selâm Ve gönül dolusu sevgi Yegâne sevdiğime Dünyanın en iyisine En güzeline Nasılsın demişsin Nasıl olurum sence Sensiz deliler gibiyim, yararsız Ne yaptığını bilmez bir halde Her mekânda, her objede Bütün zamanlarda seni arıyorum Durmadan Uzak yıldızlar gibi ışıyan Sabahı olmayan gecelerin koynunda Fersiz göz etti bende beni Senin hasretin ve özlemin Anladım, sonunda bütün/ bütün Sana ait olmuş sade varlığım Bende kalan bana dair Yalnız ve bâkir acılarımla aşkım Sen, düşündüğüm/söylediğim/yaşadığım Masa başında, sokak ortasında Yemek yerken, iş yaparken sevdiğim İçten içe, çimit/ çimit yanan Harsız köz etti bende beni Senin hasretin ve özlemin Bilmem ne zamandır duymadığım Kişisel gurbetim Ufuklar ötesine kaçmışken Kendime dönük düşlerim Beni ben yapan öğelerim Tarumar şimdi, darmadağın Gel de gör, görebilirsen Aşkını Yakan güneş, donduran kar sanan Varsız güz etti bende beni Senin hasretin ve özlemin Bir baş ki başımda benim değil Bir beden ki yangınlara uğramış Kalmadı düşlerimde bile düzen Artık ne sabah tatlı bir esneme Ne akşamlarda huzur Yaz ortasında vakitsiz donan Karsız buz etti bende beni Senin hasretin ve özlemin |
adeta,
Hocamı tebrik ediyorum
Esenlikler diliyorum...