YALNIZLIĞIN İZLERİ
Neydi beni böyle yalnızlığa
Mahkum eden Martıların aniden uzaklaşıp gitmesi mi Yoksa ağaçların üstüme Yaprak dökmesi mi Kaç yaz akşamları yaşadım Bir su gibi akıp gitti ömrüm Geriye kaldı çakıl taşları Karmaşık olsa da Yıkıldı hayaller Şaçlarım beyaza büründü Kumsalda kaldı ayak izlerim Şimdi hayat kucak açıp beklese de Tünelin sonundayım Belli belirsiz bir ışık göründü Hislerim yoğunlaştı Yazdım yine satırları, şiirleri Geceler gündüzü yuttu Tekrar sarılabilirmiyim bilmiyorum Ayaklarım titriyor Nerede kaldı dostlar Yıllar uğramıyor mekanıma Şimdi masamda İzmarit dolu kül tablası Boş bir kadeh kaldı Çekilmez oldu altın kum sahilleri Yalnızlığın izlerini taşıyorum Her zaman olduğu gibi Yine yüreğim yangınlarda YNS |
Takdir ettiğim iyi dizeler...
Tebriklerimle sizi ve şirinizi kutlarım…
...............................................Saygı ve selamlar..