NE ZAMAN BİR KADIN SEVSEM
insan seveceksen
kusur arama sevda cephesinde değme yarama onu içten içe harlatan vardır sen yutkunan vakitlerin uzun mesafe koşusu sen imzalanan akitlerin ıtır kokusu ne çok zormuş seni yakalamak nefes nefese kalmak ne çok zormuş bu aşka düşünce anladım ne zaman bir kadın sevsem ah u zar olur düşer kirpiklerimden ve kayar gider ellerimden zarar-ziyan olurum ihtiyar sanki cehennem ateşin de kavrulurum sanki hakketmişim gibi belamı bulurum siz bakmayın virtüelime kurumuş dilime de zınhar hasbelkaderime çomak da sokmayın metruk bir düşüm şimdi efsun bir gülüş bana tafra atıp da yüreğimi bizatihi kanatmayın ölüm bana ipotek koydu üryan yapıp tepeden tırnağa da soydu fırsat bu fırsattır deyip de anamı da ağlatmayın |