BİR SEN OLMADIN
Sevdanla kavrulan, yaralı gönle
El merhem oldu da, bir sen olmadın Ne diyor sevdiğin, eh artık anla Yel merhem oldu da, bir sen olmadın Kendimden geçip de, adın anarken Gece ayazın da, her şey donarken Seraplar gördüğüm, sahra yanarken Çöl merhem oldu da, bir sen olmadın Sevmiş ise gönül, sorulmaz neden Uzak diyarlardan, dönmezmiş giden Bülbülün zâr-ı na, terennüm eden Gül merhem oldu da, bir sen olmadın Sonun da atlattım, korku şokunu Yerlere sermiş yol, gönül okunu Her an, saldı, durdu, senin kokunu Yol merhem oldu da, bir sen olmadın Niye anlamadın, bilmem ki sözden Medet umar oldum, bahardan yazdan Yanağım ıslatıp, inerken gözden Sel merhem oldu da, bir sen olmadın Bu yürek sen diye, hayaller kurdu Aşk denen bu duygu, hep soldan vurdu En güzel şarkımı, söyledi durdu Dil merhem oldu da, bir sen olmadın Lüzumsuz bu varmış alın yazımda Hep vuslat aradım, hoş avazımda Mızrabı vurduğum, dertli sazımda Tel merhem oldu da, bir sen olmadın Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ TERENNÜM: mırıldanır gibi, güzel ve alçak sesle şarkı söyleme,dile getirmek, anlatmak, ötmek, şakımak |