BİR KÜÇÜK YAĞMUR DAMLASI...
Yağmur damlaları düşerken toprağa,
Baktığım her yer ıslandı damlalarla, Sustum, yok saydım belki birçok şeyi, Belki de ben kaybettim benliğimi. Yoktu, baktığım hiçbir yerde Sığmıyordu ay düşerken dalgalara, Çölde yağmuru beklemek gibi Bekliyorum imkânsızı şimdi Mucizelere inanır oldu ruhum Yok olmakla var olmak arasında yaşıyorum Kilitleniyor yine gözlerim noktalara Ben yaşadığımı mı sanıyorum. Düşen her damla da eksiliyor Yok oluyorum, anlatamıyorum Yorulmadın mı ey gönül soruyorum Soruyorum da yutkunuyorum. Aşık ile maşuk nedir ki? Onlar da yanmazlar mı Ferhat ile Şirin misali Kaçsam olmuyor, sussam yok oluyorum Ben belki de beni arıyor bulamıyorum. |
durul du k ca sawrulldum