Damla damla gözyaşı hep aynı serinlikte.
Bir tutam çığlık işte sonsuzlukta gördüğüm.
Ara ki bulacaksın, bilinmez derinlikte,
Yokta varlık aşikâr, varlıkta sır kördüğüm.

Sonsuz mesafelerden sessizce damla damla,
Ve hüzünle düşer de içine maviliğin…
Bazen bahtiyar kılar ruhumu eşsiz gamla,
Bazen salar içine beni o serinliğin.

Ki bir akşam vaktinde senden gelen haberle,
Rüyalarıma girdi korkusu kalleş devin.
Sonra gökler daraldı ve kucaklaştı yerle,
Bu mateme kınalar yakan sevgilim sevin.

Sana yağmur yağacak bu mevsim hüzün hüzün...
Bana yine şimşekler kaşlarını çatacak.
Kararacak ışığı bir yaz günü gündüzün,
Bir sabah doğduğu bu yerden güneş batacak.

Fakat bitecek sanma hayat bildiğin sahne,
Ne bu yağmur dinecek, ne susacak sessizlik.
Öyle bir feryat ki bu, bildiğimiz o ah ne;
Çaresizlik içinde kıvranır çaresizlik.