Bir Gün - Altmış Gece
Yıkıldı can sarayım, öze döndü her çizgi
Yalnız ’’ ölüm hak ’’ diyor(!) dudağımdaki ezgi. Gidiyoruz mevsimler kadar yorgun ve sefil; Giderken ağlayan göz, sükût diyen nice dil! .. Ufkunda güneş batan yaşım ölüm yaşında, Hüzün yazar ruhumun sevinç ve telaşında. Bir avuç gözyaşıydı dökülen, ardım sıra; Ne umutlar bırakıp gitmiştim, bir asıra. Ben gittikçe hüzün de benimle geliyordu; Dostlarım ağlıyordu bir annem gülüyordu. Yalnız ve ağlamaklı giderken uzaklara, Tebessüm bırakmıştım doğduğum topraklara. Beni bekleyen budur dedim niceden sonra, Ve vardım kapısına altmış geceden sonra. ............................................................ Açılan her kapının kolundan tutan bir el; Her kapıdan girerken ödenen bin bir bedel... ______ * Her Günden Bir Güne Mektup * |
sevgilerimle