Her mesafe içimde her yakın uzak bana
Bildiğim yalnız o ki sevdalar tuzak bana.
Baharı özlüyorken kardelen bin sabırla,
Bendeki bu bekleyiş daha derin geceden.
Seninle gelen azap kuş tüyü yatak bana.

Gül ektim diken biten toprağın sinesine.
Sabır yazdım sevdamın uslanmaz hevesine.
Özümü sende buldum sana sundum özümü,
Yalnız senin adınla süsledim gönülleri
Işık tuttum dağların karanlık gölgesine.

Amansız feryatların kuytusunda saklandım.
Gözlerim ağlamaklı sırılsıklam ıslandım.
Kim arar bulur beni mehtabında gecenin
Kim kara zindanlardan özgürlük sunar bana
Öfkeyle yoğruldum hep sevgiye yasaklandım.

Ellerinde yeşeren umutlar ırak bana
Her şeyimi al yalnız kendini bırak bana!
Ey zemheri tadında içimde soğukluğum!
Gelirsen artar neşem, gidersen, burukluğum,
Sensiz bulutlar nemsiz topraklar çorak bana…

İstemem karanlığın sinesinde hayatı;
Sensiz istemem asla böyle bir saltanatı.
Sensiz hazandır bahçem seninle Gülizar’dır.
Kuş tüylü yatak azap köşkler bile mezardır
Tek muradım sunmandır bana o kutlu tahtı.

Kış oldu mevsimleri sensiz bak gönüllerin
Paramparça dünyası dünyada hüzünlerin
Kinin mağlubiyeti sonsuza dek sürecek
Sevgiyle yeşerecek el sürdüğün bahçeler
Elbet yarını da var bugünün ve dünlerin.

Senden uzak hayatın mekânları dar bana
Hasretiyle yandığım ölümlerdir yar bana.
Yokuşlar çıkıyorken bu gönül yapayalnız,
Benim olsun sualsiz senden gelen her çile
Ölümler benim olsun, böyle yaşam ar bana.

Dünyasını dolaştım hüznün, ben adım adım…
Gecelerin koynunda, sabahlar yudumladım.
Ömür kısa bir anmış, ölüm vuslatın adı
Ve ayrılık her şeyin kıymetini bilmekmiş
Yalnız seni yaşamak, sende kalmak muradım.

Zaman kıvrım kıvrımdı, benim geçtiğim yerde
Zindanlar taşıyordu rengimi, renklerinde.
Elinden tutmak için bitmeyen bir sevdanın,
Yalınayak çıkmıştım dağlara, ardın sıra
Arayıp da bulsaydım gölgemi, izlerinde.

Yıllardır ızdırablar özünü sunar bana.
Görseler bu halimi, Mecnunlar yanar bana.