8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1214
Okunma
Ruh kalıbında esir, tene isyanda suret,
Uyku da neden hala fikir ve akıl; hayret!
Neslini inkâr ile garba dönmüş hayali,
Yoktur cebriliğinin cihanda bir emsali!
Utansın soysuz tarih, bu vahşi medeniyet;
Utansın yüzsüzlüğün girdabında kemiyet…
Asım’ın nesli bile şimdi suskun ve yetim;
Nasıl yaşıyorum der hala kemiğim, etim...
Dayan birazcık daha mahzun ve öksüz millet,
Bir gün bitecek elbet çektiğin bunca zillet.
Anlatabilmek ona; neyi, nasıl ve niçin…
Ancak kendisi olur koskocaman bir hiçin!
Sonsuz bir bekleyişti asırlar süren uyku;
Hangi kuvveti yenmez varlığındaki korku?
Yeter ki dimdik dursun karşısında hür başın;
Boğacaktır bu küfrü ağlasan da; gözyaşın!
Kibrinin kıskacında perişan azgın fikir,
Haydi, bulandır akan suyu; temizlensin kir!
Cevap Yaz