Lavinya... (Münzevî bir âvâz.. )Aynalara bakıp da hüzünlenme Lavinya İzâfi olan her şey aslına olur pusu Damıtıp yüreğinde bilmeyene sırlar ya Kendinin şahididir bir çiçeğin kokusu Yansır yerin bağrına gökyüzünün lisânı Oynaşır yakamozlar kalbinde karanlığın Gözyaşının rengidir insan yapan insanı Gerisi akışa râm ruhtan âzâde yığın Düşünelim Lavinya, düşlüyorken miracı Hangi hükümdür çeken bizi dipsiz tuzağa Ömür ölüme diyet, hayata berdel acı Medler cezire mahkûm yakınlarsa uzağa Uçurum kenarında sendelerken umutlar Müjdelenen inşirah yayılır dalga dalga Kırılır tek baltayla içimizdeki putlar Sukûneti bulunca kavram sancılı kavga Hurûfât köprü olur ’ikra’da eriyene Mânâda eşitlenir toprak su gül ve diken Kumlar pranga olur kıyıda yürüyene Damlada boğulmak var özlenen ummân iken Lavinya çık kuyudan ve katıl son kervana Bu mustazaf zindanı iki kişiye fazla Sustukça kul olursun çarkı bozuk devrana Susma anlat rüyânı münzevî bir âvâzla .... |
avazım çıktığı kadar susuyorum bir dağın tepesinden
içimde şükür gözlerimde sevinç
Rabbim ne kadar büyük her şeyi Kuran anlatıyor diyerek
yaşamı içimde yok ediyorum.
Bütün varlıkları teke indirerek ..!
Tebrikler yüreğinize kaleminize usta kalem.