DURSA DA ZAMAN
Duvar bana ben duvara bakarım
Beklerim yolunu dursa da zaman Sigaramı ard ardına yakarım Beklerim yolunu dursa da zaman Ne renkli ekranın boyalı yüzü Ne de bir üstadın, ibretli sözü Söndürmez içteki ateşi közü Beklerim yolunu dursa da zaman Gözümde açıyor kan çiçekleri Gönlüme kök saldı, aşk saçakları Küflü hançerleri, vur bıçakları Beklerim yolunu dursa da zaman Hüzün ile hasret gardaş oldular Menevşeler üzgün artık soldular Senli tüm savdalar öksüz kaldılar Beklerim yolunu dursa da zaman Soğuk eser rüzgar, beynim donuyor Deli gönül seni, gelir sanıyor Yanıyor da kor kor, yürek yanıyor Beklerim yolunu dursa da zaman Mezar taşı gibi dikildim sanki Bir kule misali çakıldım sanki Heykele dönüştüm, sıkıldım sanki Beklerim yolunu dursa da zaman Dostlarım selamı, sabahı kesti Sürekli başımda poyrazlar esti Varlığın kulakta sanki bir sesti Beklerim yolunu dursa da zaman Ah be Lüzumsuz’um bu nasıl sevda Gidip de çadır kur, yaylada dağda Bekle sen hep böyle, günleri sayda Beklerim yolunu dursa da zaman Sadık DAĞDEVİREN Aşık Lüzumsuz |