Sözcüklerin basireti b/ağlandı sonrasını unutan şaşkın bir şiir gibi geziniyorum ortalarda.

Ortalamanın hayli üstü benim seyyah yüreğim ve kapışan yarım adalardan arakladığım bir rehavet.

Mintanı yırtık bir gök kuşağıyım
Yüzüm gözüm is içinde, azizim.
Sehven yenilmişliğime şerh düştü tarih
Mikado çöpleriyle tekerrür eden yenilgi
Sözüm ona ben siyahî bir buluttum, alacaklı evrenden
İçim dışıma çıktı ne zamanki düştüm
Gözünden yıldızların
Rahmeti yudumladım ansızın
Ve arındım yeniden.

Mütereddit gölgemle savurduğum nidalar
Pek hoş karşılanmasa da
Satır aralarını boyadım akmayan kanımla.
İçtim de damla damla
Kurşunlar yağdı üstüne dizelerin
Tutundum yerli yersiz arındığıma binaen
Bir yenik bir müphem
Şiirlere katık yaptım mevsimi
Kirimle kinsizliğimle dışlandım maviden.

Reşit olmayı unutmuş bir çocuğun güncesi işte
İçimdeki azman fırtına
Kâküllerimde saklı sırlarım
Sır dediğin ne ki, azizim?
İki kişinin bildiği mademki sır olmaktan çıktı
Sen mi fısıldadın yoksa evrene
Takriben bir ömür ç/ektiğim acıları?
Sularken yaşları ile kaybolmuş perimin de
İntikamını alıyorum hayattan
Dinginliğine yüreğin kalmadı madem engel
Aramızdaki buzları da eritelim hani.

Nehir yükselmeden,
Kırılmadan bentleri yorgunluğun ve hayallerin
Bir de düş tezgâhı açalım şiirin bitimine
Gelen geçen kim ise nemalansın dünümden
Ve tükenmiş gücümden.

Hangi lahzada saklıyım?
Saklısın?
Saklandığımız da mı yalan?
Gün düşmeden gözünden yargının,
Geceyi de sunmadan
Ahret yolcusu kalmasın…

Önler doldu lakin bayan yanı ısmarladım ben biletimi:
Gidiş gelişte yok gözüm
Yeter ki gideyim buralardan.
Hangi köprü ise düşmeyi ertelediğim
Affetsin beni Rabbim.

Nasıl da münafık bir gölgeydi takılan peşime:
Ne ah ettim ne de ahdettim
Tutunacağım dalı mademki kestiler dibinden
Alsın beni koynuna evren
Gidenlerden olayım yeter ki
Hem de erenlerden.

Razıyım çekmeye cezamı
Son bir buse kondurmadan anam alnıma
Çekmeyeyim de elimi eteğimi
Sanrı tuzağında yıkadığım arzularla
Beş vakit arındığım her düşü de gerçek belledim
Zabıtlara geçsim içimdeki kuru çeşmem
Hani olur da;
Son bir damlayı nasip eder Yaratan
Gece ışıklarını kapatmadan.
Kapasam da gözlerimi
Uyanmak yeni bir dünyaya
Acıların katılaştırmadığı bir bedenle
Depreşen yengime hürmeten.

İsmimi kazısınlar Cumartesi annelerine
Elem yüklü hangi yürekse
Mekânı cennet olsun her birinin
Hani olur da bir duayı eksik etmezler arkamdan:
Ne iridir cüssem ne de diri öfkem.
Azat edildiğim şu düş mahzeni
Kapıp da koyuverdiğim bunca elem
Elbet bulacaktır hak ettiği değeri.