Kayıp giderkenbuğulu penceremde demleniyor sahipsiz bulutlar devriliyor solgun yüzüm karanlık sulara hırçın rüzgarlarla birlikte sağanaklar yağıyor yüreğime... sensizliğin kanayan hasretini çekiyorum içime karanlık kuytularda solgun gökyüzümden dökülüyor sararan yapraklar yalnızlığın ürperten çığlığı üşütürken tenimi ayakaltı eziyorum ruj lekeli izmaritlerimi... ıslak sokaklarda sızlayan anıların tutuyorum elinden özlemin duvarlardan geliyor üstüme bozgun yorgun düşlerin tortusu kalıyor kirpiklerimde... bitkin sefil bir halde hayrat bir çeşmede eğilip su içerken yaralı serçe hoyrat bir pençeyi hissediyor naif yüreğinde... hayat acımasız pençesini geçiriyor tenine sevdanın yalım darbesi inerken yüzüne son bir kez bakıyor kayıp giden Zühre’nin gözüne ve ziyan olan ömrüne… AA |