Bireysel duyuştan, tarihe koşuyordu şiir. İsyanın kaderle örüldüğü bir dağın zirvesinden varoluşa çığlık çığlığa. Aacılar coğrafyasında Temmuz' la çizilmiş sınır hattında yaşanan küller uçuştu bir den şiiri okuyunca.
Yaşam kadar gerçek elem tüten yüzünü vurdu her bir dize .

Yine bir bend de geçen iç öz öylesine hoşuma gitti ki. " En büyük öğretici olan Yaşam " Karanlığı yırtan ıslık " daim olsun bu şiirde, şairinde ve bütün okurların gönlünde.


Biliriz ki, , nedensiz acılar olur bazen, farkettirmeyecek sonuçlar doğurduktan sonra nedenlisi de aynı. Her harikarda bir acı var. Ama öyle ama böyle.

Ellerimiz cebimizde yine kısık kısık bir ıslık nefesle idam mecburiyetimiz var. Başka yolu yok. Yokmuş gibi var olan acıyla yaşamayı öğrenme ustası olup çıkıyoruz işte bir şekilde. Temmuzda yaşamı, acıyı imleyen aslında tümel varımda insanın varoluş sancısını anlatan eserinizi çok güzeldi.


Kısa, keskin ve özge şiir diliyle usta şair dost yine yapacağını yapmış.

Gönülden kutluyorum güne gelişi ve yön veren şair yüreği.