toprakaldırma odada ki ; bu yalpa dağınıklığa, duvarda siyah, gecede sen, yoksul, o esmer saçların.. sığarız bir kadehde; iki tek muhabbete, yosun kokar deniz, şehir kıyıma vurur, ve senden öncesine, aklım ermez... ışıklar susar; yetim renkler utangaç, zaman gamzen de uyur, kıskanan kelebeğin; ömrü uzar... kapı gıcırdar, odam müsade ister, baş başayızdır, hakikatli satırlar dökülür, iliklenir harfler, hatırlanır geçmiş, susmak can bulur, son sözü, üstüme òrttüğüm, toprak söyler... " gerçek olan dünya ya uyanıştasın... # tekerrür karan |