Dağınık ve mevsimsiz Küflenmiş zincirler kırılır Özüne dökülmeyen Bin kanat kıyılar arasında Gel gitlerin canlı okları İner kumsalın derinliklerine
Gün ışığına yoksun Avuçta uzayan meşe ağacı Dilsizliğin cenderesi Kök içinde susuz toprak Zayıf ışık doğmaz şafağa Sisli sandıkta kendi gölgen Gözlerinde iplikler tükenir
Güçsüzdür konağın kapısı Başıboş Anka kuşu Yedi kıtada ay yükselir Bahçesinde iki kafes Kırağın ortasına Yedi damla dökülür
Lirin telleri alacakaranlıkta Yankılanır gök gürültüsü Sırtıma dokunan sizsiniz Kule pusun içinde Hayatın akışını izlersin.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yedi Kıta Yedi Damla şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yedi Kıta Yedi Damla şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
insanı durduruyor bazı şiirler uzunca bir süre kalıyorsun öyle güzel de oluyor hani bir de avuçlarınızdan meşe ağacı uzuyorsa tadına doyum olmuyor tabi
Aşkınız igilendiriyor bayım
Yatınız,yalınız,katınız değil,,
Ne yapacak soğuk duvar
İçinde sıcak nefeslerin olmadığı canları
Boş ver şatafatı
O hep yalan söyledi
Aşkı ve sevgiyi
Bencillikler çiğnedi
Yürü haydi
Gözlerinde aşk
Işıl ışılken,,,
Harika şirini çok sevdim bu küçük hediyeyi yazdım,,
Mutlu günler dilerim şairim