HÜZÜN
Mesela yağmur yağsa,kıskanıp gözlerimi.
Sonra dolaşsam sokaklarında sonbaharın. Bıraksam saçlarımın hüzün kokusunu, Bir rüzgarın peşi sıra. Sararmış yaprakların uçuşunu seyretsem, Oturduğum o tahta bankta. Dertleşirken yalnızlığımın sesiyle, Islansam iliklerime kadar. Gözyaşı yağmurumda. Adım hüzün benim. Gözlerim gece. Yüreğimse kurak bir çöl. Yeşile hasret. Ben kimmiyim!!! Tepeden tırnağa hazan. Dalında kuruyan bir çiçek. Ve ben buz kesmiş yüreğimle, Baharı bekleyen düşlerimin, Kaybolan gölgesiyim...!!! Gülseren MORKAN |
Şiirin anlamı, anlatımı ve düzenlemesi güzel sonlandırılmış…
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..