seni günden güne tanıdıkça içime doğuyor güneşin
tıpkı sen gibi kokuyor çiçeklerim
bütünlüğümün dili hasretle bakan gözlerim oldun
yılları eritmiş gitmiş yalnızlıklarımız
bu ahir zamana kızgın sır tutan bedenimiz
geceyi aşkla dokuyan samimi duygularımız
birçok şeye hasret sancılı saatlerimizdi

biz hep göz hapsinde nefeslendik zarafetin büyük sevgisini tattık
can havliyle esen rüzgâr beni sana getiriyor
dalından hiç koparılmamış ham meyvalar gibisin
her ayın sekizinde başlar aşkın trenli seferleri
tüten beyazlığın maviliklerinde sıkışıyordu dudaklarımız
sen gibi aşkla sevişiyordu hücrelerimiz
içimizde bir volkan misali kopuyordu fırtınalar
buğulu ses tonlarıyla yemin etti sevgiler
bir artı üç eksi yalnızlıkları yaşıyorum
ömrümün çizili haritası gibisin
kadınsı ipeksi tenin bahar aylarının can alıcı meyvesi gibisin

aşk bezeli heceler
çatlak bir aynanın gövdesinde gizlenirken
ıslak gözlerin hüzün yağmurlarını gösterirken
iki göz bir arpacıklı sezgileri ağlayan gözlerle büzülmüş dudaklarla
katı kurallıydı gündüzlerimiz
kırıktı güneşin kızıl tonları
bizi şaşırtan derin soluklu bakışlar
bazen bir yudum sevginin öznesi için kanar yürekler
iki gözün yaşlanması minicik bir çocuğu çaresizce çırpar
işte o zaman yürek dilimiz konuşur beş parmak bir yürekle

Mehmet ÖKSÜZ