SÜRME GÖZLERİN*
Üzerindeki çizgiler hiç çizilmemiş olsa
Varlığınla zamana damga vuran Zorlu sınavlarda insanları koruyan Kırgın kalplere sevgi aşılayan Canına sığınıyordum biliyor musun? Can alıcıydı sürme gözlerin Al yanakların içimi ürpertiyordu. Cennet kokulu sevgin İçimde bitmeyen hasretinle yanarken Yüreğimden hüzünler fışkırıyordu. Can yüreğin, ahenkli saçların Yüreğime yaşlar değdiriyordu... Yetim duygularım yerleşiyor gecelerime Yıkıntılar oluşturuyor şifasız kelimeler Neden diye sormadan Bir köşede oturuyor yalnızlığım... Boylu boyunca sen kokan gecelerde Hayatın her evresinde kuşların cıvıldayışını Yaprakların düşüşünü Ağaçların yeşil dallarını seyrederek Mavinin gizeminde seninle kayboluyordum... Mehmet Öksüz |
Çok iyi bir konu ve harika bir anlatım gönülden kutlarım...
....................................Saygı ve selamlar.