TüYLü HaNÇeRSıradışı bir düş sonrasıydı sanırım Herkes bir o kadar tanıdık Ben kendime asırlık yabancıyken Ellerimde yaban gülleri gülümserken İçimdeki acı kendi kendine yalancıyken İyiyim diyordum habire Kahkâhası eksilmeyen umutlarımı kemirirken acılarım Gamzelerim sulu sepken ağlıyorken Çukurlarına tüylü hançerle çizik atıyordu Hüznümün sekiz oktavlık utanmaz yanı Hiç bıkmadan usanmadan Tam da bu sırada Bir kalın do çalsaydı parmaklarım Bir de si Biraz da mi En çok la Fa yı es geçmeden Sol yapsaydık aşkla birlikte Solumuz sonsuz aşkla çarparken Re de soluklanaydık dut ağacını silkeleme payı kadar Veeee Dere boyundan topladığımız Sekiz renkli taşların sayısı kadar Kaderde kavuşmak olsaydı hep Mutlu olur muyduk acaba nagi han |
Şiirin bir damlası bir bütünün, bütün özelliklerini taşır...
Çok İYİ şiir…
............................................... Saygı ve selamlar..